دو دوست با پاي پياده از جاده اي در بيابان عبور ميکردند.

بين راه سر موضوعي اختلاف پيدا کردند و به مشاجره پرداختند.يکي از آنها از سر خشم؛بر چهره ديگري سيلي زد. دوستي که سيلي خورده بود؛سخت آزرده شد ولي بدون آنکه چيزي بگويد،روي شنهاي بيابان نوشت((امروز بهترين دوست من بر چهره ام سيلي زد.))آن دو کنار يکديگر به راه خود ادامه دادند تا به يک آبادي رسيدند.تصميم گرفتند قدري آنجا بمانند و كنار برکه آب استراحت کنند.ناگهان شخصي که سيلي خورده بود؛لغزيد و در آب افتاد.نزديک بود غرق شود که دوستش به کمکش شتافت و او را نجات داد.بعد از آنکه از غرق شدن نجات يافت؛ير روي صخره اي سنگي اين جمله را حک کرد:((امروز بهترين دوستم جان مرا نجات داد)) دوستش با تعجب پرسيد:((بعد از آنکه من با سيلي ترا آزردم؛تو آن جمله را روي شنهاي بيابان نوشتي ولي حالا اين جمله را روي تخته سنگ نصب ميکني؟)) ديگري لبخند زد و گفت:((وقتي کسي مارا آزار ميدهد؛بايد روي شنهاي صحرا بنويسيم تا بادهاي بخشش؛آن را پاک کنند ولي وقتي کسي محبتي در حق ما ميکند بايد آن را روي سنگ حک کنيم تا هيچ بادي نتواند آن را از يادها ببرد.))

١ـ امروز احساس تضمین آرامش می‌كنم
امروز كنار می‌ایستم و تسلیم قدرت برتر خود می‌شوم. اجازه می‌دهم قدرت نظم‌دهنده خداوند همه آنچه مرا نگران می‌سازد، منظم و هماهنگ كند.
عبادت‌ كننده باوقار تقاضا می‌كند خردی به او بخشیده شود تا بر آنچه تغییرپذیر است، آگاهی یابد. امروز اموری را كه در جهت تصمیم‌گیری به دست قدرت برتر خود می‌سپارم، مطرح می‌كنم. با تمركز بر وقایع یا شرایط خارج از اختیار به كاهش انرژی خود ادامه نمی‌دهم.
امروز به خاستگاه خود رو می‌كنم و آرامشی را كه در رهایی وجود دارد، حس می‌كنم.

٢ـ همه احساسات و شور و حال طبیعی خود را می‌پذیرم!
احساسات بخشی از طبیعت من است. گاهی اوقات فوق‌العاده و بعضی وقت‌ها رنج‌آور است. احساسات من هرچه باشد، همه آنها برای بیان كامل من حیاتی و ضروری است. من قالیچه‌ای هنری هستم ـ بیان هنر خداوند. الیاف رنگی كه این اثر ذهنی را به‌وجود آوردند، احساسات من هستند. امروز مقابل این اثر هنری با الیاف رنگارنگ و تركیبی‌اش می‌ایستم؛ به آن می‌نگرم، كامل و بی‌انتقاد آن را می‌پذیرم.
امروز از اینكه احساسات به زندگی‌ام رنگ و عمق می‌بخشند، سپاسگزارم.

٣ـ می‌توانم بزرگ‌سال اما همچنان سحرآمیز باشم!
امروز سه آرزو برای خود می‌كنم. این آرزوها به من و نه به هر كس دیگر تعلق خواهند داشت. جرأت خواهیم كرد چیزی را آرزو كنم كه هرگز برای خود امكان‌پذیر نمی‌دانستم.
در گذشته می‌ترسیدم افكاری جادویی داشته باشم. در خانواده مشكل دارم، بسیاری اوقات، رؤیاهایم تحقق نیافته‌اند. دیگر آرزویی نكردم، دعا كردن را از یاد بردم و تمایلاتم را نابود ساختم.
دیگر از افكار جادویی نمی‌ترسم، چرا كه قدرت آن را دارم تا بسیاری از رؤیاهایم را تحقق بخشم.
هر روز بیشتر به تفكر درباره تمایلاتم عادت می‌كنم. به‌عنوان فردی بزرگسال، می‌توانم درباره آنچه برای خود خواهانم، تصمیم بگیرم.

٤ـ امروز در برابر چشمان حضار نامرئی خود، پرده خواهم كشید!
برای احساس خوشی، خودانگیختگی یا حتی نامعمول بودن، دیر نیست. بدین منظور، باید برای حضار منتقدی كه همه‌جا با خود همراه دارم، چشم‌بند تهیه كنم. حضار، صداهایی از گذشته هستند كه برای آنكه به من بگویند چه زمانی خرابكار، مسخره یا نفرت‌انگیز هستم، تردیدی ندارند.
امروز از نمایش بازی كردن چشم می‌پوشم. دیگر انرژی‌هایم را به آن صورت تلف نخواهم كرد.
امروز می‌رقصم، می‌خوانم، می‌خندم و بازی می‌كنم ـ مهم نیست صداهای پدر و مادرم چه می‌گویند؟ به خود اجازه می‌دهم پرده را بكشم.

٥ـ برای شناخت نیازهایم می‌توانم به خودم اعتماد كنم!
به توانایی خود برای تعیین نیازهایم اعتماد كامل دارم. نقش من بیان كامل خود است. امروز از هر موقعیتی استفاده می‌كنم تا آن‌كس باشم كه هستم. از نیازهای خود شرمنده نیستم.
من فردی منحصر به فرد و خاص هستم و نیازهایم ضمیمه مثبتی از شخصیتم هستند. افرادی هستند كه احساس می‌كنند صلاح مرا می‌دانند و نیازهایم را به من می‌گویند؛ از آنان متشكرم، اما به صدای درون خود گوش می‌دهم. انتخاب‌ها، نیازها و جهتم را در راه شفا مشخص می‌كنم.
امروز مایلم برای گوش دادن به ندای درون خود وقت صرف كنم. امروز برای اعتماد به‌صدای درون خود ارضای نیازهایم، تصمیمی آگاهانه می‌گیرم.

٦ـ امروز می‌توانم كارهایم را سر فرصت انجام دهم!
امروز در استراحت هستم. عجله‌ای ندارم، قدم‌های خودم را برمی‌دارم و در وقت خودم به امور می‌رسم. مجبور نیستم عجله كنم. می‌توانم كارهایم را سر فرصت انجام دهم. اغلب در خانواده مشكل دارم، برای ارضای نیازهای خود، مجبور بودم شتاب به خرج دهم. برای بزرگ‌شدن عجله داشتم. امروز برای كند رفتن و كشف زمان خود، تصمیمی آگاهانه می‌گیرم.
هر روز به روش خودم، در حال رشد و ترقی هستم. هیچ‌كس نمی‌تواند مرز رشد را برایم مشخص كند.
در این لحظه، ساعت رشدم كه ترقی مرا بادقتی فوق‌العاده زمان‌بندی می‌كند، تأیید می‌كنم. امروز، در كمال آرامش، به ساعت درون خود گوش خواهم داد. برای خود آنقدر احترام قائلم تا حركت خود را كند و به شخصیت خود و دنیای زیبایی كه در آن به سر می‌برم، توجه كنم.

٧ـ بدون ترس و اضطراب می‌توانم از اوقات فراغت لذت ببرم!
امروز خود را در حال چریدن در چراگاه زندگی می‌یابم. درست مانند اسبی كه پیش از چریدن و خوردن نمی‌تواند مقابل دروازه چراگاه بایستد و نقشه بكشد، من نیز، بدون آنكه برنامه‌ای مداوم و عملی برای استراحت داشته باشم، نمی‌توانم از مزایای زندگی بهره‌مند شوم. می‌توانم به‌راحتی شاهد رشد علف‌ها باشم.
امروز از این عقیده كه همه فعالیت‌هایم باید هدف‌دار باشند، دست برمی‌دارم. لازم نیست بابت استراحت نكردن «مناسب»، از خودم شرمنده باشم.
امروز برای تجربه روش‌های مختلف استراحت، به خودم فرصت می‌دهم. به خود اجازه می‌دهم در مورد اموری كه علاقه‌مند به انجام دادن آنها هستم، تصمیم بگیرم ـ حتی اگر به انجام رساندن آن امور، بی‌معنا به‌نظر می‌رسند.

٨ـ آنقدر قوی هستم كه برای كمك مورد نیازم درخواست كنم!
برای حل مشكلات خود، می‌توانم درخواست كمك كنم. برایم مهم است كه درخواست‌ها و احساسات خود را مطرح سازم. واداشتن انسان‌ها به اینكه نیازهای مرا حدس بزنند، موجب آزارم خواهد شد.
من قادرم خیلی از طرح‌ها را ساماندهی كنم، اما می‌دانم در صورت نیاز، در خواست كمك، اهمیتی به‌سزا دارد.
من شخصی نیرومندم. همچنین اعتراف می‌كنم كه فردی فراتر از افراد بشر نیستم. همچنان كه بالغ می‌شوم، پیش از آنكه مشكلاتم بسیار بزرگ شوند، برای درخواست كمك احساس قدرت می‌كنم. مجبور نیستم به تنهایی بر مشكلات غلبه كنم.

منبع:ravanshena30.ir

***یه شعر بسیار قشنگ تقدیم به دوستان گلم***

از اینجایی که من هستم تموم ِ شهر معلومه
کنارم خیلیـا هستن.. دلم پیش ِ تــو آرومه